რატომ არ იღიმოდნენ ადამიანები ძველ ფოტოებზე?

ექსპოზიციის დრო

• პირველ ფოტოგრაფებს საკმაოდ დიდი შრომა სჭირდებოდათ გამოსახულების დასაფიქსირებლად. მკვეთრი კადრის მისაღებად ადამიანები საკმაოდ დიდი ხნის მანძილზე გაუნძრევლად უნდა მდგარიყვნენ. საზრიანი ფოტოგრაფები თავისა და მხრის დასაყრდენს იგონებდნენ, რათა კადრში კლიენტები უკეთ დაეფიქსირებინათ. ბუნებრივია, ერთი წუთის განმავლობაში და თან მოუხერხებელი ფიქსატორებით გაღიმებული სახის მიღება რთული იყო, ამიტომ ფოტოხელოვნების ოსტატები არც კი სთავაზობდნენ კლიენტებს გაღიმებას.

• XIX საუკუნის შუა წლებამდე ფოტოგრაფირებით მხოლოდ პროფესიონალები იყვნენ დაკავებულები, რომლებიც საუკეთესო კადრის მისაღებად ტექნოლოგიების გაუმჯობესებას ცდილობდნენ. ფოტოს გადაღება ძვირი სიამოვნება იყო და თუკი ოჯახი ფოტოს გადაღებას გადაწყვეტდა, ამ „ღონისძიებისთვის“ სერიოზულად ემზადებოდნენ. მომზადებაში კი  კადრში ადამიანების „სისწორე“ იგულისხმებოდა და არა გაღიმებული სახეები.

• ცუდი კბილები
  ჩვენი წინაპრების უმეტესობამ სტომატოლოგიური მომსახურების შესახებ არაფერი იცოდა. პირის ღრუსთან დაკავშირებული ყველა პრობლემა მხოლოდ ერთი გზით იკურნებოდა – კბილის ამოღება. შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ ფოტოგრაფები კლიენტებს განზრახ არ სთავაზობდნენ  გაღიმებას, რათა საუკეთესო გამოსახულება გამოსვლოდათ და კადრში უკბილო პირის ღრუ არ გამოჩენილიყო.